De camper

De camper was een nieuwtype, E23 van Moturis/Campingworld, geboekt via Travelhome.

Hij was splinternieuw,dat was heel fijn, maar had, zoals alle campers in de USA, als nadelen de windgevoeligheid en zijn grote dorst (1 op 5 normale benzine). Verder was het bed superhoog en de rookdetector was erg overgevoelig, als je een keteltje water kookte begon hij al te piepen, een boterhammetje roosteren was ook al te veel. We hebben dus al snel de batterij eruit gehaald. We hebben dit gemeld en het euvel was bekend. Verder hadden we geen enkele klacht.

Op verzoek van Moturis hebben wealles uitgeprobeerd, inclusief de generator, die we normaal gesproken bijna niet gebruiken. Het kwam nu nog wel goed uit omdat we op de camping in de Adirondacks geen stroom hadden. Hij maakt echter aardig watherrie dus is het maar op bepaalde uren toegestaan en wij vinden het zelf ook niks om in die herrie te zitten.

Zowel de airco als de verwarming heeft goede dienst gedaan.

De camperreed heerlijk en we hadden ook meer dan genoeg ruimte om alles op te bergen. De inventaris was ook aardig compleet, hoewel we toch nog wel wat aangeschaft hebben, zoals een broodrooster omdat het Amerikaanse brood anders niet te eten is, vinden wij. Ook een föhn gekocht, dit i.v.m. ander voltage. Deze apparaten kostten echter maar ieder een dollar of 6-7. Ook nog een Amerikaans verlengsnoer gekocht, een Nederlands hadden we meegenomen en we hadden beide nodig. Verder nog een paar stoeltjes gekocht om buiten te zitten.

We hadden een mooie wegenatlas en een campingboek voor alle staten gekregen, dat kwam allemaal goed van pas. Onze eigen Garmin routeplanner deed het ook prima.

Kortom, we hebben genoten in onze camper!

Back home ....wat een rotweer!

Op woensdagochtend hebben we de camper ingeleverd. Men vroeg of alles het deed en dat was alles betreffende de test, dus dat viel nogal mee. We werden met een taxibusje naar het vliegveld gebracht waarna het wachten begon. Chicago schijnt het grootste vliegveld van de wereld te hebben maar in de terminal waar wij zaten was het erg rustig, niet zoveel te beleven eigenlijk. Toch ging de tijd snel voorbij.

Donderdagochtend om 8 uur waren we weer op Nederlandse bodem na een prima terugvlucht met weliswaar 1 uur vertraging (omdat de bemanning vast had gezeten in het verkeer, nou ja). Het hoosde op Schiphol, dus 'real dutch weather' zoals we tegen de Amerikanen zeiden die hier kwamen verblijven. Om een uur of 11 waren we thuis, 's middags een dutje gedaan en's avonds normaal op tijd naar bed. Van jetlag hebben we geen last gehad. We zijn sindsdien al wel twee keer kletsnat geregend!

We hebben in totaal 4546 km gereden en 15 campings bezocht in 12 staten. Voor wie plannen heeft en meer info wil hebben we nog wel een route en een lijstje met campings + kostenoverzicht.

Aan de camper zullen we nog een apart hoofdstukje wijden.

Chicago

Gisteren zijn we naar Chicago geweest en opnieuw was het weer ons goedgezind. Hoewel het in de windy city gauw fris is was het erg zonnig en best lekker. Het verrassende aan Chicago vonden wij de kilometers lange boulevards langs het Michigan meer met onderaan een pad voor voetgangers en fietsers (soort glooiing van de boulevard van Vlissingen). Als je daar liep zag je aan de ene kant de wolkenkrabbers en aan de andere kant waande je je aan strand en zee, heel apart. Verder hebben we heerlijk gegeten en zijn we nog in een paar winkelcentrums geweest, maar daar hebben we het altijd al snel mee gehad. Quinten heeft nog wel een Levi's 501 gekocht voor dik € 30,00 en we zijn nog even in de Disneywinkel geweest.

Vandaag houden we een relaxdagje en moeten natuurlijk de koffers pakken en de camper schoonmaken, dat is al grotendeels gebeurd. Het was nog heerlijk weer vandaag. We hebben nog goed internet dus een mooie gelegenheid om ons verhaal af te maken. We hebben veel plezier beleefd aan het bijhouden van de website en het lezenvan de reacties. Thuis volgen nog wel wat afsluitende berichten en foto's Morgen doen we nog een ritje van ongeveer 10 km naar de camperboer, vanaf daar worden we naar het vliegveld gebracht.

Tot gauw in Nederland!

de laatste etappes

Na ons verblijf in Holland zijn we naar een plaatsje ten zuiden van Chicago gegaan vlakbij de Indiana Dunes, een mooi duingebied waar we een paar leuke wandelingen hebben gemaakt. Het doet ons wel aan de duinen van Zeeland denken en na Holland komt de terugreis zo wel heel dichtbij.

Het weer is nogal verslechterd en het is nogal nevelig aan het Michigan meer, dat trouwens meer op een zee lijkt net als alle andere meren, zo groot zijn ze.

Op zondag zijn we dan langs Chicago gereden, het was daar ondanks de zondag toch nog aardig druk maar alles ging goed en we waren blij dat we hier niet door de week door moesten.

We staan nu op een camping ongeveer 60 km ten noorden van Chicago, ongeveer 10 km van de locatie waar we de camper woensdag in moeten leveren. Morgen gaan we met een soort van metro naar Chicago, het is wel bijna 2 uur rijden maar we worden rechtstreeks downtown gebracht en hoeven niet over te stappen, dus dat is weer makkelijk. Het is wel zonnig nu maar toch behoorlijk fris.

geluk bij een ongeluk(je)

We blijven twee dagen in Holland, een plaatsje aan het Michiganmeer waar het wemelt van de Nederlandse namen. Er zijn ook windmolentjes, klompen en winkeltjes met Delfts blauw, Droste en drop. En wat doe je in Holland? Fietsen natuurlijk.

De eerste dag is het nog steeds bloedheet en gaan we even op het strand kijken, dit is erg mooi en groot en op loopafstand.

's Nachts gaat het echter onweren en de volgende dag is het aardig opgefrist. Goed fietsweer dus. En het leuke is dat er ook mooie fietspaden zijn, dat zullen de Nederlandse invloeden wel zijn. We huren fietsen op de camping en gaan een kijkje nemen in het stadje. Op de terugweg vliegt Quinten zijn zadel eraf, er is een bout van de zadelpen afgebroken, dat is schrikken, want het is nog een aardig endje! Maar, je gelooft het niet, we staan pal voor de deur van een grote fietsenzaak, die het snel gefikst hebben en we gewoon weer verder kunnen fietsen. It's our lucky day!

Back to the USA (douane....nou ja)

Na de Niagara hebben we eigenlijk weinig plannen meer. We willen op zondag (omdat het dan waarschijnlijk rustig is) de 12e naar ergens ten noorden van Chicago rijden. We moeten de camper inleveren op woensdag de 15e. We kunnen dan maandag en/of dinsdag Chicago bezoeken. De een na laatste camping zal zich iets ten zuiden van Chicago bevinden.

We maken eerst een tussenstop aan het Huron Lake. Het is bloedheet, we hebben even op een strandje aan het meer gezeten en nog even in het zwembad gezwommen. De airco maakt overuren want het is gauw te warm in de camper.

De volgende dag gaan we weer richting USA.

De douane vraagt of we iets van vlees, groente of fruit hebben in te voeren. Nu hebben we natuurlijk wel wat in de koelkast (bv kip en ham) en we hebben net heerlijke verse groente voor een macaroniprutje ingeslagen, maar ja, daar verwachten we toch geen problemen van. De douanier denkt daar anders over en wil even in de koelkast kijken. Hij rommelt wat in de diverse zakjes en komt uiteindelijk met een mooie rode paparika terug, die mag er niet in en wordt in beslag genomen

Niagara, spectaculair natuurgeweld

Van de (Canadese) camping rijdt een busje ons naar de Falls, dus geen gedoe met parkeren etc. Het is een prachtige dag en het is net gezellig druk. De Falls zijn uiteraard overweldigend mooi. Wij zitten aan de Canadese kant, waar je ze goed kunt zien (en vooral horen) vallen. Er loopt een soort boulevard langs, aan het einde kun je over de brug naar de Amerikaanse kant lopen, dat hebben we gedaan. Het was een hele wandeling maar zeker de moeite waard. Elke keer zie je ze weer anders en aan het einde van de dag viel het licht weer anders en kwam er ook een mooie regenboog in het water. Tussen de middag zitten we aan een heerlijke lunch met prachtig uitzicht, wat wil je nog meer. We zijn uiteraard ook met de boot Maid of the Mist mee geweest, een heel spektakel, waar je ondanks de poncho's toch nog wel nat uitkomt maar de zon droogt alles weer snel. Het was wel geweldig om mee te maken, je ziet eigenlijk niet zoveel, voornamelijk“mist” maar je ervaart het geweld gewoon en af en toe heb je toch ineens mooi zicht.

Al met al was het een geweldige dag en we hebben er erg van genoten!

De schitterende natuur van de Adirondacks

Na de White Mountains zijn we naar de Adirondacks gegaan. Dit is een gigantisch groot natuurpark met veel prachtige meertjes. Onderweg komen we erg hoge waterstanden tegen, sommige stukken staan zelfs onder water.

Het is echt slechter weer geworden, regen onderweg en veel wind en het is ook koud geworden. We verblijven op de camping North Pole, zo voelt het ook wel een beetje. Zo zaten we de dag tevoren nog met de airco aan, nu doet de kachel weer goed dienst. Leve de camper!

De volgende dag maken we een prachtige tocht. Het is weer een beetje zonniger geworden en ietsjes minder koud. We bezoeken Lake Placid waar de olympische gedachte nog springlevend is hoewel het alweer 30 jaar geleden is dat de winterspelen daar hebben plaatsgehad. We bekijken de (buiten)schaatsbaan en het stadion. Er is nu een soort van conferentiecentrum maar we kunnen nog wel kijken in de hal en ook het museum is leuk. We maken ook nog een wandelingetje door het dorp, ongelooflijk dat de Olympische Spelen hier hebben plaatsgehad, het is gewoon een provinciestadje.

Verder door de Adirondacks, het doet een beetje aan Finland denken met al die meertjes. We overnachten op een prachtige natuurcamping aan een meertje. Het is een soort van Staatsbosbeheer camping met weinig voorzieningen, geen elektrisch etc. en hij is gigantisch groot. Van ons plekje naar de receptie is het dik een half uur lopen. Het is mischien wel de mooiste camping die we ooit gezien hebben. Bij het wakker worden kijken we zo op het meer.

Het weer wordt zachtjesaan weer beter.

Op naar de Niagara!